Spis treści

Rozdział trzynasty

Omówienie Dharma Dana

Spośród wszystkich aktów Dana, Dharma Dana jest najlepsza. Kiedy mędrzec praktykuje Dana,
Powinien praktykować czystą Dharma Dana i unikać heretyckich traktatów (1). (1)
Sutra Króla Determinacji wychwala zasługi głoszenia Dharmy
I właściwy sposób głoszenia (2); powinno się to zawsze praktykować w zalecony sposób. (2)


Przypisy

(1) heretyckie traktaty - są to teksty i doktryny będące nie-buddyjskimi naukami. Dla przykładu w Indiach dotyczyło to Wed, Upaniszad itp., w Tybecie tekstów bon, w Chinach nauk taoistycznych. Dzisiaj na Zachodzie dochodzi również czasami do mieszania z mistyką chrześcijańską lub judaistyczną - spowodowane jest to raczej nieznajomością doktryn buddyjskich przez ludzi Zachodu lub niepewnością tego, co robią i szukaniem usprawiedliwienia praktyki buddyjskiej w podobieństwach z innymi religiami wcześniej wyznawanymi. Ten problem istniał od początku buddyzmu i sam Buddha oraz jego wielcy następcy, prowadził dysputy z heretykami, jak i uczniami posiadającymi takie poglądy. Heretyk nie ma tak negatywnej konotacji jak na Zachodzie, oznacza kogoś, kto posiada poglądy nie-buddyjskie, lub sprzeczne z Dharmą.

(2) właściwy sposób głoszenia - oprócz właściwych kwalifikacji, które powinien posiadać nauczyciel Dharmy, również muszą być spełnione warunki dotyczące miejsca, czasu i sposobu zachowania się uczniów i nauczyciela. Dotyczy to np. jak powinni siedzieć - nauczyciel zawsze na podwyższeniu, uczniowie nie powinni nigdy patrzeć prosto w oczy etc. Te reguły istnieją po to, by uczniowie nabrali właściwego szacunku, kiedy przyjmują nauki Dharmy, by nie stworzyli negatywnej karmy w tym momencie, ponieważ będzie to wielką przeszkodą w praktyce. Zbiór zasad zawarty jest zarówno w Winaji jak i w osobnych tekstach traktujących ten temat.