Spis treści

Rozdział trzeci

Szczególne właściwości Pierwszego Stopnia

[Siedem właściwości]

  1. Bodhisattwowie Pierwszego Stopnia przejawiają cierpliwość;
    Nie lubią sporów; ich serca pełne są radości i szczęścia; (1)
    Zawsze dążą do czystości serca; ze współczuciem żal im jest odczuwających istot;
    Nie ma w nich gniewu i wrogości. Głównie trwają w tych siedmiu praktykach. (2)
  2. Wiele radości.

    Zawsze pamiętają Buddhów, najwyższe właściwości Buddhów,
    Tych, którzy są z pewnością przeznaczeni do Oświecenia oraz ich rzadkie i wspaniałe praktyki, dlatego mają wiele radości. (3)
    Bodhisattwowie, którzy osiągnęli Pierwszy Stopień mają wiele radości w swoich sercach,
    Myślą; "Z pewnością osiągnę niezmierzone zasługi Buddhy''. (4)
  3. Brak lęku.

    Nie mają lęku przed pozbawionym bezpieczeństwa życiem, śmiercią, i upadkiem w niższe światy,
    Nie mają lęku przed wielkim zgromadzeniem słuchaczy, złą opinią czy kalumniami, (5)
    Nie mają lęku przed uwięzieniem i torturami, grabieżą, rabunkiem, karą i egzekucją.
    Wyzwolili się z pojęcia `ja` i `moje`; dlaczego mieliby więc mieć takie lęki? (6)
  4. Zadowolenie.

    Biedny i pozbawiony środków do życia pragną tylko ubrania i jedzenia;
    Zdobywszy te rzeczy, zaczynają pragnąć pięknych ubrań i wykwintnego jedzenia. (7)
    Osiągnąwszy to, następnie pragną wysokiej pozycji w społeczeństwie;
    Kiedy to mają pragną następnie władzy nad wszystkimi ziemiami. (8)
    Jeśli te pragnienia zostałyby spełnione pragnęliby w końcu stać się panami niebios.
    Chciwi ludzie tego świata nie mogą być zaspokojeni bogactwem. (9)
  5. Brak lęku przed śmiercią.

    Bodhisattwowie czekają na śmierć jak na miłego gościa; dla nich umrzeć to jak udać się na wielkie spotkanie.
    Ponieważ nagromadzili wiele zasługi, nie boją się w momencie śmierci. (10)
    Nie ma śmierci poza umierającą osobą; nie ma umierającej osoby poza śmiercią;
    Umierająca osoba istnieje w zależności od śmierci; śmierć istnieje w zależności od umierającej osoby. (11)
    Kiedy pojawia się śmierć, to pojawia się również umierająca osoba; kiedy śmierć nie jest jeszcze urzeczywistniona,
    To nie ma pojawienia się [śmierci]; bez śmierci nie ma osoby, która doświadcza śmierci. (12)
    Jeśli byłaby umierająca osoba poza śmiercią, to musiałaby istnieć sama z siebie;
    Ale w rzeczywistości, poza śmiercią nie może istnieć żadna umierająca osoba. (13)
    Jednakże, zwykli ludzie mówią o `śmierci` i `umierającej osobie` z rozróżniającym poglądem;
    Nie wiedzą jak śmierć przychodzi i odchodzi i nie mogą uciec przed śmiercią. (14)
    Jeśli ktoś kontempluje dharmy w świetle powyższego rozumowania,
    Umysł takiej osoby nie będzie się wahał, ani nie będzie lękał się śmierci. (15)
  6. Brak lęku przed upadkiem w złe światy.

    (Odpowiedź Bodhisattwy Marze)

    "By praktykować dawanie wpadam do piekła przeraźliwego gwizdu;
    Ci, którzy otrzymują moje ofiary, wszyscy odrodzą się w niebiosach. (16)
    Jeśli się tak stanie, dokonam więcej czynów dawania bez ustanku;
    Niech istoty przebywają w niebach, gdy będę odczuwał ból w piekle przeraźliwego gwizdu.'' (17)
  7. Brak odczucia pojęcia `ja` i `moje`.

    Poczucie `ja` zależy od `moje`; poczucie `moje` pojawia się w związku z `ja`;
    Dlatego oba `ja` i `moje` są puste w swojej naturze. (18)
    `Ja` jest rządzącym mistrzem, a `moje` jest własnością mistrza;
    Jeśli mistrz jest nieobecny, to nie będzie jego własności; (19)
    Jeśli nie będzie rzeczy należących do mistrza, nie będzie mistrza.
    `Ja` jest błędnym poglądem `jaźni`, `moje rzeczy` jest błędnym poglądem `moje`. (20)
    Kontemplacja rzeczywistości odsłania nieobecność jaźni; jeśli jaźń nie istnieje, to nie-jaźń również nie istnieje;
    W zależności od percepcji, istnieje postrzegający; przy nieobecności, nie będzie nikogo, kto postrzega. (21)
    Poza postrzegającym nie ma postrzegania; jak [postrzegający] może być urzeczywistniony przez postrzeganie?
    Jeśli postrzegający jest urzeczywistnia postrzeganie, samo postrzeganie nie będzie urzeczywistnione. (22)
    Ponieważ percepcja nie jest urzeczywistniona [w oryginale ang.: actualize], postrzegający nie jest urzeczywistniony.
    Ponieważ postrzegający jest pusty, nie może być nazywanym `ja`. (23)
    Ponieważ postrzeganie jest puste, nie może być nazywane `moje`.
    Z tego powodu `jaźń`, `nie-jaźń`, `zarówno jaźń i nie-jaźń`, (24)
    `Ani jaźń, ani nie-jaźń` - wszystkie są błędnymi poglądami.
    `Moje`, `nie-moje`, `zarówno moje jak i nie-moje`, (25)
    `Ani moje, ani nie-moje` - również są błędnymi poglądami. (26ab)