Wimala, była kurtyzana

(Vimalātherīgāthā; Thig 5.2)

Zatruta własną urodą,
Figurą, pięknością i sławą,
Pyszniłam się młodością
I gardziłam innymi kobietami.
Zdobiłam to ciało,
By wabić głupich mężczyzn.
Stałam tak w drzwiach burdelu
Jak myśliwy, co zastawił sidła.
Chwaliłam swe wdzięki,
Odkrywając części intymne.
Rzucałam czary
I śmiałam się z gawiedzi.

Dziś, odziana w podwójny płaszcz,
Z ogoloną głową,
Błąkam się, szukając jałmużny.
Teraz siedzę pod drzewem
I próbuję osiągnąć stan nie-myślenia.
Wszystkie więzy
– Ludzkie i boskie –
Zostały przecięte.
Usunęłam wszystkie skazy.
Jestem spokojna, jestem wyzwolona.

Creative Commons License

Autor oryginału angielskiego: Thanissaro Bhikkhu. Tłumaczenie: Hubert Kowalewski. Korekta: Dorota Wojciechowska.
Źródło: http://www.accesstoinsight.org/tipitaka/kn/thig/thig.05.02.than.html

Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska.

Aby zobaczyć kopię niniejszej licencji, przejdź na stronę http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/ lub napisz do Creative Commons, 171 Second Street, Suite 300, San Francisco, California 94105, USA.