Dzogczen – tradycja wielkiej doskonałości – na tle innych szkół buddyzmu tybetańskiego

Według niektórych szkół buddyzmu tybetańskiego Dzogczen jest naturalnym, pierwotnym stanem wszelkich czujących istot, w tym także wszystkich ludzi. Sam termin Dzogczen (tyb. 'rdzogs chen') tłumaczony jest jako 'Wielka Doskonałość' lub też 'Wielkie Nagromadzenie'. Określenia te nawiązują do idei, że wewnętrznie świadoma ludzka natura posiada liczne cechy, które czynią ją pierwotnie doskonałą. Wielu badaczy uznaje Dzogczen za kompletny system filozoficzny, niezależny od nauk poszczególnych szkół buddyzmu tybetańskiego, jednocześnie w nich obecny.

J. Ś. Gangteng Tulku Rinpocze urodził się w 1955 roku w Bhutanie i zanim został formalnie intronizowany odebrał tradycyjną edukację tulku w klasztorze Tongsa. Jest odpowiedzialny za ponad 25 klasztorów szkoły Ningmapy i świątyń w Bhutanie jak i gompę Gangteng – największy prywatny klasztor w całym Królestwie Bhutanu. Od momentu ukończenia w 1992 roku kolejnego ścisłego odosobnienia medytacyjnego, Gangteng Tulku podróżuje także na Zachód, gdzie prezentuje filozofię i praktykę buddyzmu, w szczególności zaś tradycję Dzogczen.