Sutra:
Wówczas Bodhisattwa Ksitigarbha, Mahasattwa, Zainspirowany budzącą grozę postawą Buddy, powstał z miejsca, ukląkł, złożył dłonie i powiedział do Buddy, Czczony Przez Świat, kiedy porównuję rozmaite akty dawania, dokonane przez istoty na ścieżkach karmy, widzę, iż niektóre z nich są wielkie, a niektóre małe. Skutkiem tego jedni uzyskują błogosławieństwa na jedno życie, drudzy na dziesięć żywotów, a inni uzyskują błogosławieństwa i pożytki na sto lub tysiąc żywotów. Dlaczego tak się dzieje? Proszę, Czczony Przez Świat, zechciej mi to objaśnić.
Komentarz:
Są trzy rodzaje darów: dar bogactwa, dar Dharmy i dar nieustraszoności. Pierwszy z nich dzieli się na dwa typy: wewnętrzne i zewnętrzne bogactwo.
Zewnętrzne bogactwo to złoto, srebro, klejnoty i rzeczy zewnętrzne w stosunku do ciała. Ujmując to w wielkich kategoriach, można powiedzieć, że dawanie zewnętrznego bogactwa obejmuje wyrzeknięcie się całego kraju, tak jak to uczynił Budda Siakjamuni. Ten rodzaj bogactwa obejmuje nawet mężów i żony, gdyż ci, którzy poszukują Dharmy mogą odstąpić nawet współmałżonka dla Dharmy. Każdy powód inny niż szukanie Dharmy jest oczywiście nieuzasadniony i na pewno nie można porzucać żony dla innej, ładniejszej.
Dar wewnętrznego bogactwa składa się z dawania skóry, mózgu, szpiku, ścięgien i kości.
Dając Dharmę, człowiek daje tę Dharmę, którą poznał, aby nauczać żyjące istoty, żeby porzuciły pomieszanie i podążały do oświecenia. Jest przysłowie, które mówi: Nie trzymaj kurczowo swoich skarbów, gdy kraj leży w ruinie. Innymi słowy, jeśli masz wartościowy skarb, który można użyć do uzyskania wszystkiego, czego ktoś pragnie, to powinieneś posłużyć się nim, a nie chować go, gdy kraj jest spustoszony i głoduje. Dar Dharmy jest najwyższym darem i żaden inny nie może go przewyższyć.
Dar nieustraszoności uspokaja i pociesza ludzi, którzy są zaniepokojeni lub których spotkały straszliwe klęski.
W tym fragmencie Bodhisattwa Ksitigarbha poprosił Buddę, aby objaśnił różnice między odpłatami za różne rodzaje darów, które składają istoty znajdujące się na ścieżkach karmy.
Sutra:
Budda rzekł do Bodhisattwy Ksitigarbhy, Dla wszystkich zebranych w pałacu Nieba Trajastrimsia, omówię porównywalne chwalebne cnoty dawania, gromadzone przez żyjące istoty z Dżambudwipy. Słuchajcie z uwagą tego, co powiem.
Bodhisattwa Ksitigarbha odpowiedział, Miałem pewne wątpliwości co do tej sprawy i będę słuchał z radością.
Komentarz:
W tym miejscu trzeba być świadomym, że stwierdzenie Bodhisattwy Ksitigarbhy jest tylko sposobem proszenia o informację dla żyjących istot. On już dawno zrozumiał i tak naprawdę nie ma wątpliwości. Mógłby ktoś zaoponować, że on kłamie, ale tak nie jest, ponieważ jego słowa nie tylko nie szkodzą innym żyjącym, ale i przynoszą im korzyści. Ponieważ wie, że żyjące istoty nie rozumieją sprawy dawania, zadaje to pytanie w ich imieniu.
Sutra:
Budda powiedział do Bodhisattwy Ksitigarbhy, W Dżambudwipie królowie państw, panowie wielkich rodów, wielcy ministrowie, wielcy starsi, wielcy kszatrijowie, wielcy bramini i inni mogą napotkać zmęczonych, biednych, garbatych, kalekich, głuchych, niemych, głuchoniemych, tępych lub bezokich i innych, upośledzonych. Ci królowie i wielcy mężowie mogą zapragnąć coś im dać i będą zdolni do uczynienia tego z wielkim współczuciem, pokornym sercem i z uśmiechem. Mogą dać osobiście, własnymi rękami lub używając łagodnych słów i współczującej mowy nakazać innym, by to uczynili. Tacy królowie, ministrowie i inni otrzymają błogosławieństwa porównywalne do chwalebnej cnoty składania ofiar tak wielu Buddom, jak wiele jest ziaren piasku w stu Gangesach. Dlaczego tak jest? Uzyskają tę chwalebną nagrodę dzięki temu, iż okazali wielkie współczujące serce najbiedniejszym, najuboższym i najbardziej upośledzonym istotom. Przez sto tysięcy żywotów zawsze będą mieli pod dostatkiem siedem klejnotów, nie wspominając odzienia, jedzenia i rzeczy niezbędnych do życia.
Komentarz:
Słowo starszy zawiera dziesięć znaczeń. Są to: szanowane imię, wysoka pozycja, wielkie błogosławieństwa, wielka władza, głęboka mądrość, czyste prowadzenie się, zaawansowanie w latach, właściwa etykieta, pochwała od zwierzchników i bycie źródłem schronienia dla tych, którzy stoją niżej.
Sutra:
Ponadto, Ksitigarbho, jeżeli w przyszłości królowie państw, bramini i im podobni napotkają stupy Buddy, klasztory lub wizerunki Buddów, Bodhisattwów, Słuchających Dźwięku lub Pratjekabuddów i osobiście złożą ofiary lub podarunki, osiągną trzy eony jako Siakra i uzyskają doskonale cudowny błogostan. Jeżeli będą w stanie przekazać zasługę tego dawania i poświęcić ją sferze Dharmy, to ci wielcy królowie i inni mężowie będą Wielkimi Królami Niebios Brahmy przez dziesięć eonów.
Ponadto, Ksitigarbho, jeżeli w przyszłości królowie, bramini i inni napotkają zrujnowane, niszczejące, rozbite lub walące się stupy, świątynie, sutry lub wizerunki poprzednich Buddów, mogą zdecydować się odnowić je. Wówczas mogą uczynić to sami lub zachęcić innych nawet w liczbie stu tysięcy, aby im pomogli i w ten sposób ustanowić związki. Ci królowie i im podobni będą obracającymi kołem królami przez sto tysięcy żywotów, a ci wszyscy, którzy im pomagali, będą królami mniejszych państw przez tyle samo żywotów. Jeżeli przed stupą Buddy lub klasztorem będą w stanie powziąć postanowienie o poświęceniu tej zasługi sferze Dharmy, to tacy królowie i ich pomocnicy ostatecznie wypełnią ścieżkę Buddy, a ich dobre wynagrodzenie będzie bezmierne i nieograniczone.
Komentarz:
Pratjekabuddowie to ci, którzy są oświeceni do związku przyczynowego. Nazywa się ich oświeconymi do związku przyczynowego, jeżeli na świecie przebywa Budda, ale gdy nie ma na świecie Buddy, wtedy nazywa się ich samotnymi oświeconymi. Obracający kołem król to ten, kto może stać się albo powszechnie panującym monarchą, jeżeli nie praktykuje, albo Buddą, jeśli to czyni.
Sutra:
Ponadto, Ksitigarbho, jeżeli w przyszłości królowie państw, bramini i inni będą mieli współczujące myśli na widok starca, chorego, kobiety w połogu i zaopatrzą ich w maści, lekarstwa, jedzenie, napoje i posłanie, by zapewnić im spokój i wygodę, to zasługa płynąca z takiego dawania jest zupełnie niepojęta. Przez tysiąc eonów tacy królowie będą bezustannie panami Niebios Czystej Siedziby; przez dwieście eonów będą panami w Sześciu Niebach Pragnienia i w końcu osiągną Stan Buddy. Już nigdy nie upadną na Złe Ścieżki i przez sto tysięcy żywotów nie usłyszą żadnych dźwięków cierpienia.
Ponadto, Ksitigarbho, jeżeli królowie, bramini i inni będą zdolni do dawania w taki sposób, to w przyszłości otrzymają nieograniczone błogosławieństwa. Jeżeli będą w stanie poświęcić tę zasługę, czy to wielką czy małą, to ostatecznie osiągną Stan Buddy. O ileż łatwiej będą mogli osiągnąć pozycję Siakry, Brahmy czy obracającego kołem króla. Dlatego też, Ksitigarbho, powinieneś nakłaniać wszystkie żyjące istoty do praktykowania w taki sposób.
Ponadto, Ksitigarbho, jeżeli będą szlachetni mężczyźni lub szlachetne kobiety, którzy zasadzą kilka dobrych korzeni w Dharmie Buddy, choćby tak niewielkie jak niewielki jest włos, ziarenko piasku czy drobinka pyłu, to otrzymają niezrównane błogosławieństwa.
Ponadto, Ksitigarbho, szlachetni mężczyźni lub szlachetne kobiety mogą w przyszłości napotkać wizerunek Buddy, Bodhisattwy, Pratjekabuddy lub obracającego kołem króla i mogą złożyć podarki lub ofiary. Takie osoby osiągną bezgraniczne błogosławieństwa i zawsze będą uzyskiwały doskonale cudowny błogostan pomiędzy ludźmi i bogami. Jeśli będą w stanie poświęcić tę zasługę sferze Dharmy, to ich błogosławieństwa i korzyści będą niezrównane.
Ponadto, Ksitigarbho, jeżeli szlachetni mężczyźni lub szlachetne kobiety w przyszłości napotkają Sutrę Mahajany i po usłyszeniu jednej gathy lub zdania z niej zdecydowanie postanowią stać się dobroczyńcami i z szacunkiem będą wychwalać i składać ofiary, to otrzymają wielkie, bezgraniczne i niezrównane nagrody. Jeżeli będą w stanie poświęcić tę zasługę sferze Dharmy, to ich błogosławieństwa będą niewyczerpane.
Komentarz:
Niniejsza sutra, Sutra Surangama, Sutra Cudownej Dharmy Kwiatu Lotosu, Sutra Diamentowa i inne, które studiujemy, wszystkie są sutrami Wielkiego Pojazdu. Rozważcie liczbę ludzi na świecie, którzy nigdy nawet nie usłyszeli o istnieniu Dharmy Buddy, a tym bardziej nazw sutr. A jak myślicie, ilu z tych, którzy słyszeli o istnieniu sutr, było w stanie studiować je szczegółowo?
Sutra: Ponadto, Ksitigarbho, jeżeli w przyszłości szlachetni mężczyźni lub szlachetne kobiety napotkają nowe stupy Buddy, świątynie lub sutry Wielkiego Pojazdu i złożą im ofiary, będą patrzeć na nie z czcią i trzymając złożone dłonie będą wychwalali je z szacunkiem lub gdy napotkają stare świątynie, stupy lub sutry, które będą zniszczone i albo sami je naprawią, albo zachęcą innych, aby im pomogli, to tacy ludzie będą królami małych krajów przez trzydzieści żywotów. Ci, którzy przewodzą takim przedsięwzięciom, zawsze będą obracającymi kołem królami, którzy przy pomocy właściwej Dharmy będą nauczali tych pomniejszych królów.
Ponadto, Ksitigarbho, w przyszłości szlachetni mężczyźni lub szlachetne kobiety mogą zasadzić dobre korzenie w Dharmie Buddy poprzez dawanie, składanie ofiar, naprawianie świątyń lub klasztorów, oprawianie sutr lub spełnianie dobrych uczynków, nawet tak małych jak jeden kosmyk włosów lub drobinka pyłu, ziarenko piasku lub kropla wody. Poprzez samo przeniesienie zasługi płynącej z tego czynu do sfery Dharmy, chwalebne cnoty tych ludzi będą takie, że uzyskają doskonale cudowny błogostan na sto tysięcy żywotów. Jeśli poświęcą tę zasługę jedynie swojej rodzinie lub krewnym lub dla swojego własnego pożytku, to otrzymają dzięki temu jedynie trzy żywoty błogostanu, odsuwając od siebie w ten sposób dziesiątki tysięcy razy większą nagrodę. Ksitigarbho, takie są konsekwencje dawania.