Przez ponad tysiąc lat Sutra Surangama cieszyła się wielkim poważaniem w krajach mahajany w Azji Wschodniej. W Chinach, pod względem popularności i ważności dorównywała rangą Sutrom Lotosu, Awatamsaki i Pradżnia Paramity; cieszyła się też cesarskimi względami.
Główną przyczyną znaczenia tej Sutry jest jej część końcowa, prezentowana w niniejszym tomie, traktująca o pięćdziesięciu wypaczonych mentalnych stanach związanych z pięcioma skandhami; opisano dziesięć stanów dla każdej ze skandh. Dla każdego ze stanów podano opis mentalnych zjawisk doświadczanych przez praktykującego, przyczyny tych zjawisk i trudności, które powstają z przywiązania do nich i z ich błędnej interpretacji. W istocie to, co zaprezentowano, jest zarówno unikalną metodą katalogowania i klasyfikowania doświadczenia duchowego, jak i wskazaniem czynników przyczynowych związanych z doświadczaniem tych zjawisk. Chociaż prezentacja pięćdziesięciu stanów nie jest w żadnym wypadku wyczerpująca, obrane podejście daje możliwość stworzenia ogólnych ram dla klasyfikacji wszelkich doświadczeń duchowych, zarówno buddyjskich, jak i niebuddyjskich.
Ważnym przyczynowym tematem tej Sutry, który zostaje w pełni rozwinięty w tej części, jest relacja między doświadczeniem demonicznym, a nieprzestrzeganiem wskazań moralnych. W ten sposób odnajdujemy połączenie między tą częścią i dodatkowymi praktykami bodhimandali opisanymi w tomie szóstym, w którym eliminacja rozwiązłości, zabijania, kradzieży i fałszywej mowy przedstawiona jest jako warunek wstępny poprawnego postępu w medytacji. W niniejszym tomie konsekwencje braku pełnej ich eliminacji są przedstawione w kategoriach błędnych poglądów oraz napotkania demonicznych stanów, zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych.
Szczególnie jasne i obrazowe przedstawienie przez tę Sutrę błędnej praktyki, błędnych poglądów, błędnego użycia duchowych mocy oraz oszustw zdeprawowanych nauczycieli duchowych, jest prawdopodobnie jednym z głównych czynników przyczyniających się do wiecznych ataków na jej autentyczność. To jasne, że tego typu ludzie, których ona krytykuje, z pewnością byli przez nią zagrożeni i aby zachować swój autorytet i poglądy, atakowali Sutrę. Na nieszczęście ten pierwotny powód dyskredytowania Sutry został zignorowany przez współczesną społeczność uczonych buddyjskich. Jednak nietrudno zauważyć, dlaczego tak jest.
Zbadanie tego wymiaru dyskusji oznaczałoby zanurzenie się w sferę "subiektywnych" wartości, to znaczy Dharmiczną ocenę poprawności różnorodnych historycznych szkół i trendów. Na przykład, nie w tym tomie, ale we wspomnianym wcześniej, Budda oznajmia:
Studiujący buddyjską historię nie będą mieli trudności ze zidentyfikowaniem tych, dla których takie stwierdzenie byłoby niezwykle niewygodne. Niniejszy tom przedstawia szczegółowo wypaczone doświadczenia, twierdzenia i sposoby zachowania tak zwanych buddyjskich nauczycieli w taki sposób, że stawia w kłopotliwej sytuacji i zagraża wielu osobistościom, zarówno historycznym, jak i współczesnym.
Tej części Sutry nie można odrzucić jako ciasnego sekciarskiego dokumentu. Zawarta w niej klasyfikacja niebuddyjskich tradycji religijnych Indii, w oparciu o jej sposób interpretacji stanów medytacyjnych, przypisuje wielu założycielom tych tradycji wysokie stany świadomości i darzy ich niezwykłym szacunkiem.
Główne znaczenie niniejszego tomu leży w tym, że jest on unikalnym i niezwykle cennym przewodnikiem dla buddyjskich praktykujących. Tu kryje się wartość komentarzy Czcigodnego Mistrza Hsuan Hua, które towarzyszą tekstowi Sutry. Jego erudycja, mądrość i osobiste doświadczenie pomagają zarówno ożywić tekst, jak i wyjaśnić jego praktyczne zastosowanie oraz znaczenie w naszej bieżącej sytuacji.
Nie sposób przecenić ważności publikacji tej części Sutry wraz z towarzyszącym jej komentarzem. Jest to wspaniałe źródło wiedzy dla anglojęzycznego buddyjskiego świata w jego dążeniu do właściwego zrozumienia buddyzmu. Uważne studiowanie tego tomu doprowadzi do pełniejszego wglądu we własne duchowe doświadczenia oraz doświadczenia innych. Stanowi on również bezcenną pomoc w unikaniu niebezpieczeństw wynikających z wiązania się z fałszywymi guru i tak zwanymi duchowymi mistrzami, z których wielu uzyskało wysoki status na współczesnej duchowej scenie.