Mistrz powiedział do zgromadzenia:
— Ta doktryna siedzenia w medytacji zasadniczo nie jest po to aby koncentrować się na umyśle, ani też po to aby koncentrować się na bezruchu ani też na niewzruszoności. Jeżeli ktoś mówi, że służy ona koncentrowaniu się na umyśle, powinien wiedzieć, że umysł jest nierzeczywisty. Gdy zdamy sobie sprawę, że umysł jest jak miraż, okaże się, że nie ma niczego na czym można by się koncentrować!
Jeżeli ktokolwiek mówi o koncentrowaniu się na bezruchu, powinien wiedzieć, że natura człowieka jest pierwotnie spokojna. To z powodu złudnych myśli prawdziwa takość pozostaje ukryta. Ale jeżeli nie ma zwodniczych myśli, nasza natura sama z siebie staje się czysta i spokojna. Jeżeli zaczniecie koncentrować umysł na bezruchu, wywołacie zaledwie nierzeczywisty bezruch. Ponieważ sama nierzeczywistość nie posiada żadnego umiejscowienia, koncentrowanie samo staje się nierzeczywiste. Nieruchomość sama w sobie nie posiada ani kształtu ani formy. Tworzyć po prostu sformalizowany bezruch i mówić, że to o to chodzi, oznacza utrzymywanie poglądu, który odgrodzi cię od twej własnej natury. Jest to naprawdę bycie związanym w supeł bezruchu.
Szlachetni i uczeni słuchacze, aby praktykować niewzruszoność musicie jedynie przez cały czas spoglądać na ludzi jako na ludzi, nie zauważając ich racji i błędów, cnót i wad, pomyłek i niekorzystnych stron. To już jest niewzruszonością własnej natury. Ulegająca złudzeniu osoba koncentruje się na nieruchomości ciała, ale gdy tylko otworzy usta, mówi o racjach i błędach innych ludzi, o sukcesach i niepowodzeniach, o dobrym i złym, i o tym jak ci ludzie lekceważą i gwałcą Dharmę. Tak więc, jeżeli koncentrujecie umysł aby skupić go na nieruchomości, z pewnością odgradzacie się od Dharmy.
Mistrz mówił dalej do zgromadzenia.
— Co oznacza termin: medytacja? W tej szkole oznacza on umysł bez barier, bez ograniczeń. Nieobecność wypaczonych myśli w stosunku do wszystkich sytuacji i wydarzeń zwana jest siedzeniem
. Dhjana oznacza urzeczywistnienie w sobie niewzruszoności własnej natury.
Szlachetni i uczeni słuchacze, jakie jest znaczenie terminów: dhjana i spokój? Dhjana oznacza bycie niezależnym od wszystkich zewnętrznych form. Spokój jest całkowitą nieobecnością zamieszania wewnątrz. Gdy jest się przywiązanym do kształtów zewnętrznych to jest się natychmiast pomieszanym wewnątrz swojego umysłu. Ale jeżeli jesteście uniezależnieni od kształtów zewnętrznych, umysł od razu staje się spokojny. Pierwotna natura sama z siebie staje się spokojna i sama z siebie osiąga spokój.
Stajecie się pomieszani tylko dlatego, że rozmyślacie nad sytuacjami, kiedy je napotykacie, ale jeżeli będziecie potrafili napotykać wszelkie sytuacje a wasz umysł pozostanie niezmieszany /nieprzywiązany/, będzie to prawdziwy spokój. Posiadać dhjanę w stosunku do rzeczy zewnętrznych, a spokój w stosunku do rzeczy wewnętrznych, oto znaczenie ciszy i spokoju.
Sutra Sila Bodhisattwy mówi: Nasza własna natura jest u korzenia czysta i spokojna. W każdej kolejnej myśli powinniście urzeczywistniać czystość i spokój waszej własnej natury. Poprzez kultywowanie i praktykowanie tego dla siebie, wy sami osiągniecie stan Buddhy
.