Wąż

(Uragasuttaṃ; Snp 1.1)

Mnich, który niszczy powstały gniew,
Jak zioła niszczą jad węża,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, który uciął żądzę
I nie pozostawił po niej śladu,
Tak jak ucina się lotos w jeziorze,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, który uciął pragnienie
I nie pozostawił po nim śladu,
Tak jak osusza się wartki strumień,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, który zniszczył pychę
I nie pozostawił po niej śladu,
Tak jak powódź niszczy lichy most z trzciny,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, który nie widzi
W tym, co powstaje żadnej istoty;
Tak, jakby patrząc na drzewo figowe,
Nie dostrzegał kwiatów,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, który pozbył się gniewu
I który wyszedł poza
Powstawanie i nie-powstawanie,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, który porzucił roztrząsania,
Poradził sobie z nimi w swym wnętrzu
I nie pozostawił po nich śladu,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, który nie potknął się i nie zaniechał,
Który pokonał takie trudy,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, który nie potknął się i nie zaniechał,
Który wie o świecie: „Ten świat nie jest prawdziwy”,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, który nie potknął się i nie zaniechał,
Pozbawiony chciwości, gdyż wie: „Chciwość nie jest prawdziwa”,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, który nie potknął się i nie zaniechał,
Pozbawiony niechęci, gdyż wie: „Niechęć nie jest prawdziwa”,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, który nie potknął się i nie zaniechał,
Pozbawiony złudzeń, gdyż wie: „Złudzenia nie są prawdziwe”,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, w którym nie jest opętany,
Korzenie niezręczności zupełnie zniszczone,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, w którym nic nie rodzi się z bólu,
Nic, co zawróciłoby go na ten brzeg,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, w którym nic nie rodzi się z pożądania,
Nic, co przykułoby go do powstawania,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Mnich, który porzucił pięć przeszkód,
Który przekroczył zwątpienie,
Nieporuszony, niezrównany,
Porzuca bliski i daleki brzeg,
Jak wąż starą, złuszczoną skórę.

Creative Commons License

Autor oryginału angielskiego: Thanissaro Bhikkhu. Tłumaczenie: Hubert Kowalewski. Korekta: Dorota Wojciechowska.
Źródło: http://www.accesstoinsight.org/tipitaka/kn/snp/snp.1.01.than.html

Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska.

Aby zobaczyć kopię niniejszej licencji, przejdź na stronę http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/ lub napisz do Creative Commons, 171 Second Street, Suite 300, San Francisco, California 94105, USA.