Obłąkana Wasitthi

(Vāseṭṭhītherīgāthā; Thig 6.2)

Odurzona rozpaczą po synu,
Naga, szalona,
Ze zmierzwionymi włosami,
Ze wzburzonym umysłem,
Błąkałam się tu i tam.
Mieszkałam przy drodze,
Na cmentarzach i śmietnikach,
Przez długie trzy lata
Cierpiałam głód i pragnienie.

Spotkałam wtedy
Tego, Który Tak Odszedł
W mieście Mithila:
Pogromca nieujarzmionego,
Samodzielnie przebudzony,
Bez lęku przed czymkolwiek,
Gdziekolwiek by nie był.

Odzyskałam rozum
I złożyłam mu hołd,
Usiadłam.
On, Gotama, przez współczucie
Nauczył mnie Dhammy.
Usłyszawszy jego Dhammę,
Wybrałam bezdomność.
Słuchając słów Nauczyciela
Osiągnęłam stan cudownej błogości.

Wszystkie troski są ucięte,
Porzucone,
Doprowadzone do końca,
Gdyż zrozumiałam
Powody, które powołały
Troski do życia.

Creative Commons License

Autor oryginału angielskiego: Thanissaro Bhikkhu. Tłumaczenie: Hubert Kowalewski. Korekta: Dorota Wojciechowska.
Źródło: http://www.accesstoinsight.org/tipitaka/kn/thig/thig.06.02.than.html

Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska.

Aby zobaczyć kopię niniejszej licencji, przejdź na stronę http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/ lub napisz do Creative Commons, 171 Second Street, Suite 300, San Francisco, California 94105, USA.