Spis treści
ŚwiatBuddaSzczęście


Rozdział czternasty

Budda

179.
Na której ze ścieżek wytropiłbyś nie skrępowanego żadnymi utartymi szlakami Buddę o nieograniczonej wolności, którego zwycięstwa nic nie odwróci, którego nie dosięgnie żadne z przezwyciężonych skalań? 1
180.
Na której ze ścieżek wytropiłbyś nie skrępowanego żadnymi utartymi szlakami Buddę o nieograniczonej wolności, w którym nie ma już więcej pożądań podtrzymujących odradzanie się, i pragnień, co wikłają i zaplątują? 2
181.
Ludzi mądrych, którzy poświęcają się medytacji i rozkoszują się spokojem wyrzeczenia — takich uważnych, Najszlachetniejszych Buddów poważają nawet bogowie. 3
182.
Trudno narodzić się jako człowiek, trudno jest żyć istocie śmiertelnej. Trudno jest mieć okazję usłyszenia Głębokiej Prawdy i prawdziwie trudno jest doświadczyć pojawienia się Buddów. 4
183.
Unikaj zła, podtrzymuj dobro, oczyszczaj swój umysł — oto nauka Buddów. 5
184.
Wytrwała cierpliwość to najlepszy rodzaj surowej prostoty. „Nibbana jest najwspanialsza”, mówi Budda. Nie jest prawdziwym mnichem ten, kto krzywdzi innych; nie wyrzekł się prawdziwie świata ktoś, kto gnębi innych. 6
185.
Unikanie pogardy, unikanie krzywdzenia innych, powściągliwość zgodna z zasadami dyscypliny klasztornej, umiarkowanie w jedzeniu, życie w samotności, poświęcenie się medytacji — oto nauka Buddów. 7
186-187.
Nawet deszczem złotych monet nie zaspokoi się pragnień zmysłowych, gdyż rozkosze zmysłów niosą niewiele zadowolenia, a wiele bólu. Pojąwszy to, mędrcy nie zachwycają się nawet niebiańskimi rozkoszami. Uczeń Najwyższego Buddy zachwyca się wykorzenieniem pożądań. 8-9
188.
Ludzie wiedzeni strachem, chronią się w wielu miejscach — na wzgórzach, w lasach, w gajach, na drzewach i w świątyniach. 10
189.
Nie są to bezpieczne schronienia; nie są to najdoskonalsze schronienia. To nie w takich schronieniach można uwolnić się od całego cierpienia. 11
190-191.
Kto poszukał schronienia w Buddzie, jego Nauce i jego Zakonie, ten swoją mądrością przenika Cztery Szlachetne Prawdy — cierpienie, przyczynę cierpienia, ustanie cierpienia i Szlachetną Ośmioaspektową Ścieżkę prowadzącą do ustania cierpienia.[1] 12-13
192.
Oto prawdziwie bezpieczne schronienie, oto najlepsze schronienie. Wybrawszy takie schronienie, jest się wyzwolonym z wszelkiego cierpienia. 14
193.
Trudno jest znaleźć całkowicie rozwiniętego, pełnego człowieka (Buddę). Nie wszędzie się on rodzi. Gdzie narodzi się taki mędrzec, tam naród szczęśliwie rozkwita. 15
194.
Dobroczynne są narodziny Buddy; dobroczynne jest głoszenie świętej Nauki; dobroczynna jest Harmonia w Zakonie; dobroczynne i błogosławione jest duchowe dążenie zjednoczonych poszukiwaczy prawdy. 16
195-196.
Kto czci godnych czczenia, Buddów i ich uczniów, którzy przekroczyli wszelkie przeszkody i przeszli poza zasięg smutku i rozpaczy — kto poważa tych pełnych pokoju i nieustraszonych ludzi, tego zasług nie da się zmierzyć żadną miarą. 17-18

  1. Zakon: zarówno Zakon klasztorny (bhikkhu sangha) jak i Zakon Szlachetnych (arija sangha) — tych którzy osiągnęli ponadzwyczajne poziomy osiągnięć.