Świat

167.

Nie podążaj wulgarną drogą; nie poddawaj się nieuważności; nie utrzymuj fałszywych poglądów; nie trwaj długo w świeckim życiu. 1

168.

Powstań! Nie bądź niedbały! Prowadź swe życie dobrze. Ludzie prawi żyją szczęśliwie i w tym świecie, i w następnym. 2

169.

Prowadź swe życie dobrze. Niech twe życie nie będzie nikczemne. Ludzie prawi żyją szczęśliwie i w tym świecie, i w następnym. 3

170.

Kto spogląda na świat jak na mydlaną bańkę i miraż, tego nie wypatrzy Król Śmierci. 4

171.

Bądź uważny! Ogarnij ten świat, który jest niczym zdobny królewski rydwan. Głupcy zaplątują się w nim, lecz mądrzy się go nie czepiają. 5

172.

Ten, kto kiedyś był niedbały, lecz nie jest już dłużej nieuważny, rozjaśnia ten świat niczym księżyc uwolniony z chmur. 6

173.

Kto dobrymi czynami przysypuje zło, które wcześniej uczynił, rozjaśnia ten świat niczym księżyc uwolniony z chmur. 7

174.

Ten świat jest ślepy; tylko nieliczni posiadają wgląd. Tylko nieliczni, niczym ptaki oswobadzające się z sieci, udają się do krainy niebiańskiej wspaniałości. 8

175.

Łabędzie fruną ścieżką słońca; ludzie pokonują przestworza siłami umysłu; mądrzy wychodzą z tego świata, pokonawszy Marę i jego orszak. 9

176.

Dla tego, kto pogwałcił to prawo (prawdomówności), kto ma w pogardzie następne żywoty, dla takiego kłamcy nie ma zła, którego by się nie dopuścił. 10

177.

Skąpcy nie trafiają do krainy niebieskiej, głupcy nie pochwalają szczodrości. Lecz człowiek mądry raduje się obdarowywaniem innych i już przez to tylko staje się szczęśliwym w przyszłym życiu. 11

178.

Lepsze niż władztwo nad całą ziemią, lepsze niż pójście do nieba, lepsze nawet niż panowanie nad wszystkimi światami — jest spełnienie się wejścia w Strumień.^[1] 12

1. Wejście w Strumień (sotapatti): pierwszy stopień ponadzwyczajnych osiągnięć.