Spis treści
PrzytomnośćKraina rozpaczySłoń


Rozdział dwudziesty drugi

Kraina rozpaczy

306.
Kłamca idzie do krainy rozpaczy; także ten, kto uczyniwszy (źle), mówi: „Nie zrobiłem tego”. Ludzie dopuszczający się podłych czynów, odchodząc z tego świata, doznają takiego samego losu w innym świecie. 1
307.
Jest wielu złych ludzi i wiele pozbawionych samokontroli osób noszących żółte szaty. Ci występni ludzie z powodu swych złych czynów odrodzą się w krainie rozpaczy. 2
308.
Lepiej byłoby połknąć rozpaloną do czerwoności kulę żelazną, palącą niczym ogień, niż będąc niemoralnym i nieopanowanym, jako mnich spożywać jedzenie ofiarowane przez ludzi. 3
309.
Cztery nieszczęścia spadają na nierozważnego mężczyznę, który współżyje z cudzą żoną: przewina, niespokojny sen, niesława i (odrodzenie) w krainie rozpaczy. 4
310.
Takiego mężczyznę czeka niesława i nieszczęśliwe odrodzenie w przyszłości. Gorączkowa jest rozkosz niespokojnego mężczyzny i kobiety, a król nakłada ciężkie kary za cudzołóstwo. Zatem niech mężczyzna nie współżyje z cudzą żoną. 5
311.
Tak jak trawa kusa, gdy ją źle chwycić, przecina dłoń, tak też życie mnisie, gdy je źle prowadzić, wiedzie do krainy rozpaczy. 6
312.
Nieuważne składanie ofiar, niewłaściwy ceremoniał, życie w wątpliwym celibacie — żaden z tych czynów nie wyda dobrych owoców. 7
313.
Jeśli coś jest do zrobienia, winno się to zrobić z zapałem i energią. Niedbałe życie mnisie jedynie mocniej wzbija kurz pożądań. 8
314.
Lepiej nie dopuszczać się złych czynów, gdyż potem dręczą one człowieka. Lepiej wypełniać dobre czyny, gdyż później się ich nie żałuje. 9
315.
Strzeż siebie dobrze niczym granicznego miasta, i z zewnątrz, i od wewnątrz. Nie zaniedbuj sposobności (rozwoju duchowego). Ci, którzy przepuszczają takie sposobności, lamentują, gdy są skazani na krainę rozpaczy. 10
316.
Ci, którzy są zawstydzeni tym, czego nie powinni się wstydzić, a nie wstydzą się tego, co powinno ich zawstydzać — mają niewłaściwe poglądy i trafiają do krainy rozpaczy. 11
317.
Ci, którzy dostrzegają powód do lęku tam, gdzie nie ma czego się bać, a nie widzą powodu do lęku w tym, czego należy się obawiać — mają niewłaściwe poglądy i trafiają do krainy rozpaczy. 12
318.
Ci, którzy wyobrażają sobie zło tam, gdzie nie ma żadnego, a nie widzą zła tam, gdzie ono jest — mają niewłaściwe poglądy i trafiają do krainy rozpaczy. 13
319.
Ci, którzy postrzegają zło jako zło, a dobro jako dobro — mają właściwe poglądy i trafiają do krainy zachwytu. 14