Słoń

320.

Niczym słoń, co w bitwie znosi strzały wypuszczane z łuków ze wszystkich stron, tak ja będę znosił zniewagi. Naprawdę wielu ludziom brak moralności. 1

321.

Wytresowanego słonia można wprowadzić w środek tłumu ludzi, a okiełznanego słonia dosiada nawet król. Podobnie najlepszym z ludzi jest ktoś, kto poskromił swój temperament i znosi zniewagi. 2

322.

Znakomite są dobrze wyćwiczone muły, pełnej krwi konie Sindhu i szlachetne słonie z wielkimi kłami. Lecz jeszcze lepszy jest taki człowiek, który opanował samego siebie. 3

323.

Nie na zwierzętach wierzchowych można dotrzeć do Nieprzebytej Krainy (Nibbany), ktoś samoopanowany dociera tam poprzez własny okiełznany i dobrze kierowany umysł. 4

324.

Gdy przychodzi okres rui, nie sposób opanować słonia o imieniu Dhanapalaka. Trzymany w niewoli, nie tknie on nawet kęsa pożywienia, lecz z utęsknieniem przywołuje w umyśle las, w którym żyją inne słonie. 5

325.

Gdy człowiek jest ociężały, żarłoczny i leniwy, wyleguje się w łożu niczym tłusty wieprz — to taki próżniak odradza się wciąż na nowo. 6

326.

Przedtem ten umysł wędrował do woli, gdzie chciał, zgodnie ze swymi upodobaniami — lecz teraz poprzez mądrość opanuję go zupełnie, tak jak powożący panuje nad słoniem, nawet będącym w okresie rui. 7

327.

Rozkoszuj się uwagą! Dobrze pilnuj swoich myśli! Wydobądź siebie z tego grzęzawiska zła, tak jak słoń wydobywa się z błota. 8

328.

Gdy znajdziesz towarzystwo mądrego i roztropnego przyjaciela, kogoś, kto wiedzie dobre życie, powinieneś przezwyciężyć wszystkie przeciwności, by radośnie i uważnie podtrzymywać jego towarzystwo. 9

329.

Kiedy zaś nie znajdziesz towarzystwa mądrego i roztropnego przyjaciela, kogoś, kto wiedzie dobre życie — wtedy tak jak król, który pozostawia za sobą pokonane królestwo, albo samotny słoń w puszczy, powinieneś samotnie podążać swoją drogą. 10

330.

Lepsze jest życie w samotności niż towarzystwo głupca. Żyj samotnie i nie czyń zła — bądź wolny od trosk niczym słoń w głębokiej puszczy. 11

331.

Dobrze mieć prawdziwych przyjaciół w potrzebie; dobrze być zadowolonym z tego, co się posiada; dobrze jest mieć zasługi, gdy życie się kończy; i dobrze jest porzucić wszelkie cierpienie (poprzez stan Arahata). 12

332.

Dobrze jest służyć swojej matce; dobrze jest służyć swojemu ojcu; dobrze jest służyć mnichom; i dobrze jest służyć ludziom świętym. 13

333.

Dobra jest cnota, która trwa aż do kresu życia; dobra jest niewzruszona wiara; dobre jest rozwinięcie mądrości; i dobre jest uniknięcie zła. 14