Spis treści
Pary — Uważność — Umysł
Rozdział drugi
Uważność
- 21.
- Uważność jest ścieżką ku Bezśmiertelności[1], nieuwaga jest ścieżką ku śmierci. Uważni nie umierają, nieuważni już są martwi. 1
- 22.
- Jasno rozumiejąc wspaniałość bycia uważnym, ludzie mądrzy tryumfują dzięki uważności i doznają radości ścieżki Szlachetnych.[2] 2
- 23.
- Mędrcy, zawsze medytujący i wytrwali, doznają Nibbany, niezrównanej wolności od więzów. 3
- 24.
- Stale wzrasta sława tego, kto w swym postępowaniu jest pełen energii, przytomności i czystości, kto jest spostrzegawczy i samoopanowany, prawy i uważny. 4
- 25.
- Niech poprzez wysiłek i uważność, dyscyplinę i samoopanowanie mędrzec stworzy dla siebie wyspę, której nie pochłonie żaden potop. 5
- 26.
- Głupcy i ignoranci lubują się beztroską, lecz dla ludzi mądrych największym ich skarbem jest uważność. 6
- 27.
- Nie przyzwalaj na nieuważność; nie lubuj się w rozkoszach zmysłowych. Jedynie baczni i medytujący osiągają wielkie szczęście. 7
- 28.
- Tak jak ktoś na wysokim szczycie góry ogarnia wszystko co poniżej, tak też mądry człowiek, który przez baczność odrzuca nieuwagę i wspina się na wysoką wieżę mądrości, wolny od smutku ogarnia tłumy przepełnione smutkiem i głupotą. 8
- 29.
- Uważny wśród nieuważnych, w pełni przebudzony pośród śpiących, mędrzec postępuje naprzód niczym rączy rumak, co pozostawia za sobą marne wierzchowce. 9
- 30.
- Przez swoją czujność Indra[3] został zwierzchnikiem bogów. Uważność zawsze jest godna pochwały, a nieuważność — zawsze pogardy. 10
- 31.
- Mnich, który rozkoszuje się uważnością, a lęka nieuważności, postępuje naprzód niczym ogień przepalający wszelkie więzy, zarówno drobne, jak i wielkie. 11
- 32.
- Mnich, który rozkoszuje się uważnością, a lęka nieuważności, nigdy nie upadnie. Jest blisko Nibbany. 12
- Bezśmiertelność (amata): Nibbana, zwana tak gdyż ci, którzy ją osiągają stają się wolni od cyklu powtarzających się narodzin i śmierci.
- Szlachetni (arija): ci, którzy osiągnęli jeden z czterech stopni ponadzwyczajnych osiągnięć nieodwracalnie prowadzących do Nibbany.
- Indra: w starożytnej mitologii indyjskiej władca bogów.