Słownik buddyjski - ,,N''

Niezwykle wielka liczba.

Stan transmigracji lub Samsary, w którym istoty powtarzają cykle narodzin i śmierci zgodnie z prawem karmy.

Przeczytaj poniższy tekst o potrzebie ucieczki z Narodzin i Śmierci:

Dlaczego musimy uciec z cyklu narodzin i śmierci? Dlatego, że w pustynnej krainie narodzin i śmierci przechodzimy przez ogromny ból i cierpienie. Jeśli uczniowie nauk buddyjskich nie medytują poważnie nad tą Prawdą Cierpienia, nie mogą osiągnąć efektów, pomimo ich całej nauki, jeśli nie doświadczą strachu lub nie szukają wyzwolenia [...]

Według zasad świata buddyjskiego, prawdopodobieństwo wyeliminowania wszystkich Złudzeń Postrzegania i Myślenia i ucieczka z Narodzin i Śmierci w ciągu jednego życia jest praktycznie żadne. (Wyjątkami są praktykujący w ostatnim wcieleniu praktyki lub bodhisattwowie, którzy przyjęli ludzką postać, żeby nawracać odczuwające istoty). Poza tym, nawet Budda Śakjamuni, założyciel buddyzmu, przeszedł eony odrodzeń jak opisane jest w Opowieściach Jataka. To jest także przypadek Buddy Amidy i Boddhisatwy Majtreji Buddy przyszłości.

Opowieść ilustrująca

W Indiach był kiedyś król, który wierzył w niebuddyjską religię, która zalecała wiele rodzajów trudnych praktyk [...] niektórzy posypywali popiołem swoje ciała, niektórzy spali na łóżkach z gwoździ. Uprawiali wszelkie rodzaje praktyk ascetycznych. W międzyczasie bhiksu, którzy praktykowali Dharme Buddy mieli ,,łatwiej'' ponieważ nie praktykowali w ten sposób. Wtedy to król powiedział do uczniów Buddy: ,,Wierzę, że praktyki ascetyczne, które uprawiają nie buddyści wciąż nie umożliwiają im zmycie splamienia. O ile mniej musicie wy, bhiksu, którzy jesteście tacy zwyczajni, jesteście w stanie zmyć splamienie waszych myśli o pragnieniu seksualnym''. Jeden z Mistrzów Dharmy odpowiedział królowi w ten sposób: ,,Przypuśćmy że weźmiesz człowieka z więzienia, który został skazany na egzekucję i powiesz mu: 'Weź tę miseczkę oleju i nieś ją w obu rękach idąc drogą. Jeśli nie uronisz ani jednej kropli, uwolnię cię po twoim powrocie'. Potem posyłasz piękne muzykantki na drogę, żeby śpiewały i grały na instrumentach, kiedy skazaniec będzie szedł ze swoją miseczką oleju. Jeśli rozleje olej, oczywiście każesz go zabić. Ale jeśli wróci, nie uroniwszy ani kropli, jak myślisz, co odpowie, kiedy go zapytasz, co widział na drodze? Król tak zrobił: wypuścił człowieka skazanego na śmierć i powiedział do niego: 'Powinieneś dzisiaj zostać ścięty, ale dam ci okazję do uratowania swojego życia. Jak? Dam ci miseczkę oleju. Nieś ją w obu rękach i idź ulicą. Jeśli uda ci się to bez uronienia jednej kropli, daruję ci życie. Idź i spróbuj'. Skazaniec zrobił, jak mu kazano. Wyszedł na drogę, a kiedy wrócił, okazało się, że nie uronił ani kropli oleju. Wtedy król zapytał: 'Co widziałeś na drodze?'. Skazaniec opowiedział: 'Nie widziałem nawet jednej rzeczy. Patrzyłem tylko na olej, żeby go nie wylać. Nic nie wiedziałem i niczego nie słyszałem'''. Król zapytał Mistrza Dharmy: ,,Więc, jaka jest w tym reguła?''. Mistrz Dharmy odpowiedział: ,,Skazaniec był jak nowicjusz, który opuszcza dom, jakim jest życie. Obaj widzą zagadnienie Narodzin i Śmierci jako zbyt ważne, żeby marnować czas na myśli o pożądaniu seksualnym, [najgorszym splamieniu dla ascetów]. Dlaczego nie buddyści nie mogli pozbyć się swoich splamień? Bo nie rozumieją Narodzin i Śmierci. Nie rozumieją, jak bardzo ważna jest ta sprawa''.

,,Narodziny przez przemianę'': odnosi się to do narodzin metamorficznych takich jak dewów (bogowie), aszur, głodnych duchów i mieszkańców piekła, bardo i Czystej Krainy.

Kiedy istota nagle rodzi się ze wszystkimi zmysłami i kończynami całego ciała, bez zależności od takich rzeczy jak jajo czy macica, mówi się, że rodzi się przez przemianę lub rodzi się eterycznie. Wszyscy mieszkańcy piekła, dewy, istoty w Bardo i Czystej Krainie, niektóre smoki, garudy i głodne duchy i ludzie zrodzeni na początku kalpy urodzili się w ten sposób.

W istocie oznacza to nieobecność myśli, które są bezpodstawne, nieuzasadnione, zuchwałe, czy fałszywe. Jak mówi Szósty Patriarcha ,,nie wiąż się z przeszłością, nie zatrzymuj się w teraźniejszości, ani nie pobudzaj osiemdziesięciu czterech rodzajów pyłu w swoim myśleniu''. Wszystkie te ,,zapylone'' myśli nie powinny być obecne to jest nie-myśl. Reszta to myśli czyste, szlachetne, dobroczynne.

Symbolizuje stawanie się wyzwolonym i życie w pokoju oraz wyzwolenie innych odczuwających istot, nawet żyjąc na tym splamionym świecie. Kolor niebieski symbolizuje inteligencję.

Nieprzebywanie nie pozwalanie myślom na zatrzymywanie się i przez to nie pozwolenie aby stały się przywiązane do czegokolwiek. Szczególnie zawiązuje kogoś w supły zatrzymywanie się na przeszłości, teraźniejszości, czy przyszłości.

Sanskryckie słowo tłumaczone jako 'doskonałe ustanie'. Są cztery rodzaje nirwany:

1. Nirwana jasnej, czystej własnej natury. Własna natura jest wrodzona każdemu zarówno mędrcom, jak i zwykłym istotom i nie podlega narodzinom i śmierci.
2. Nirwana z pozostałościami. Wciąż podlega się narodzinom i śmierci udziału i części narodzinom i śmierci fizycznego ciała i jego długości życia.
3. Nirwana bez pozostałości. Zakończone są narodziny i śmierć udziału i części; zakończone są też cierpienia.
4. Nirwana nie-przebywania. Mądrość i współczucie współdziałają ze sobą, a ci, którzy osiągnęli tę nirwanę, nadal przeprowadzają żyjące istoty na drugi brzeg, ale sami nie podlegają narodzinom i śmierci.

Doskonały spokój urzeczywistniany przez oświeconych mędrców. Jest kilka typów Nirwany, z których każdy osiągany jest przez mędrców, na określonym poziomie.

Dosłownie oznacza to ,,wygasnąć''. Jest to stan, który następuje, gdy wszystkie ludzkie skalania oraz pragnienia zostają usunięte, dzięki specjalnym praktykom i medytacjom opartym na Właściwej Mądrości. Ci, którzy osiągnęli ten stan, nazywani są Buddami. Gautama Siddhartha osiągnął go w wieku 35 lat, stając się Buddą. Jednakże dziś przyjmuje się, że dopiero po śmierci osiągnął on w pełni stan doskonałego spokoju, gdyż pewne ślady ludzkiej niedoskonałości istnieją tak długo, jak długo żyje ciało.

Dosłownie w sanskrycie oznacza to: zdmuchnięty, wygasły, martwy, zmarły. Ale użycie tego terminu w Buddyzmie nie jest takie samo. Tutaj, oznacza to, że jest to stan umysłu, w którym nic się nie pojawia ani nie zanika. Co więcej, nie ma tam koncepcji nie pojawiania się czy zanikania. W tym znaczeniu podobne jest to o wiele bardziej do spokoju ustania, lecz Nirwana nie jest spokojem ustania. To ostatnie jest praktyką prowadzącą do nirwany. W naturalnym pojawianiu się i zanikaniu myśli, spokój ustania może wciąż zachowywać pewien pozór ,,powiewu zapachu''. Ale w nirwanie zupełnie nie ma pozostałości pojawiania się czy niepojawiania się, zanikania czy nie zanikania. Jest to ostateczna takość nirwany /patrz: Sutra Diamentowa, rozdział III, na Temat Prawdziwej Zasady Mahajany/.

Innym znaczeniem jest zastosowanie tego określenia do śmierci Buddhów. Odnosi się to do wejścia w nirwanę, gdzie nie istnieje ani dobieganie kresu /śmierć/ ani pojawianie się /narodziny/. Powiedzieć, że to istnieje, byłoby wciąż przywiązaniem do samsary.